Film / Films

Zoete pappies

recensie: Jersey Girl

“I’m gonna be the best daddy in the world!” Wanneer zo’n zin wordt uitgesproken in een film, betekent dat doorgaans weinig goeds. Maar het kán erger: namelijk dat de makers van de film zo trots zijn op dit sprekende stukje film dat ze het zelfs verwerken in de trailer. Eén voordeel: je weet van tevoren precies waar je aan toe bent. Jersey Girl is dan ook een film waarin de clichés elkaar in rap tempo opvolgen. Alleen geschikt voor hopeloos romantische zielen die geen behoefte hebben aan enige hersenactiviteit tijdens het kijken.

~

Na Gigli was ook Jersey Girl bedoeld als vehikel voor het droompaar Ben Affleck en Jennifer Lopez. Het zat regisseur Kevin Smith echter niet mee. Niet alleen bleek Gigli dusdanig te floppen dat nóg een film met dit koppel een slecht idee zou zijn, ook verbrak het stel al voor de première hun relatie. De oplossing: Smith knipte vrijwel alle scènes met Lopez uit de film en verhief Liv Tyler, de derde grote ster uit de film, tot belangrijkste vrouwelijke hoofdrolspeelster. Voor het Lopez-probleem een prima oplossing. Het heeft de film echter niet kunnen redden.

Babygrappen

~

Het verhaal: Ollie Trinke (Affleck) is een gelikte zakenman uit New York. Hij is kort geleden getrouwd met de liefde van zijn leven: Gertrude (Jennifer Lopez) en hun eerste kindje is op komst. Maar helaas helaas, Gertrude komt tijdens de bevalling te overlijden en hij staat er helemaal alleen voor. Hij besluit weer bij zijn vader te gaan wonen in New Jersey en al gauw is het duidelijk dat hij niet van plan is zich veel met de opvoeding van zijn kind te bemoeien. Tot vader ingrijpt en Ollie met Gertie (jawel, het kind werd vernoemd naar haar moeder) opzadelt, juist op het moment dat hij een belangrijke persconferentie moet geven. Een mooi moment voor wat dolkomische babygrappen. Wat te denken van een problematische poepluier precies op het moment dat Ollie een crisis moet bezweren die de rest van zijn carrière zou kunnen beïnvloeden?

Mislukking

Om een lang verhaal kort(er) te maken: Ollie wordt ontslagen omdat hij zichzelf volstrekt belachelijk maakt. Het ’tijdelijke’ baantje dat hij bij de gemeente in New Jersey heeft aangenomen heeft hij acht jaar later nog steeds. Maar, nog steeds droomt hij over niets anders dan het leven dat hij heeft verloren in de grote stad. New Jersey staat voor hem gelijk aan mislukking.

Celibaat

Maar dan ontmoet hij de eigenwijze Maya die al zijn verworven zekerheden op zijn kop zet. Na acht jaar lang volgens een zelf opgelegd celibaat te hebben geleefd, lijkt het erop dat zij weer leven in zijn saaie bestaan brengt. Maar de grote stad blijft lokken. Zou de ontluikende liefde tussen hem en Maya hem eindelijk doen inzien dat ook een leven in New Jersey de moeite waard kan zijn? Moraal van het verhaal: leven in een provinciestadje kan net zo bevredigend zijn als een snel leven met veel geld in de grote stad. Als je maar mensen hebt die echt van je houden.

Vroegwijs

Naast alle Hollywoodsterren zou ik nog bijna een belangrijke hoofdrolspeelster vergeten. De kleine Gertie. Want zoals dat hoort in en film over een vertwijfelde pappie moet het vroegwijze kind de show stelen. Met haar grappige opmerkingen waarbij ze het gezinnetje vanzelfsprekend haarscherp analyseert steelt ze al gauw hart van een ieder in haar omgeving. Zo ook dat van de kijker. Tenminste, dat is de bedoeling.

Zure beertjes

Wil je je ondanks bovenstaande beschrijving toch wagen aan Jersey Girl, bedenk dan dat het een stuk goedkoper is om een zak gesuikerde zure beertjes te kopen bij een snoepwinkel. Het resultaat zal hetzelfde zijn: zoet in het begin, maar met een zure nasmaak. Met dit verschil dat de beertjes vermoedelijk meer indruk maken.