Film / Films

In the Mood for Love

recensie: In the Mood for Love

De beoordeling van In the Mood for Love is eenvoudig; een meesterwerk. Maar vergis je niet, de meeste mensen zullen deze film uitermate saai, traag en plotloos vinden. Maar voor de ware liefhebber zal deze film een wonderschoon genoegen zijn.

~

Wong Kar-wai werd bij het grotere publiek bekend met zijn melancholische en cinematografisch overdonderende cultclassics Fallen Angels en Chungking Express. Met In the Mood for Love betreedt Wong Kar-wai op het eerste gezicht een heel ander pad, maar nadere inspectie wijst uit dat deze film een nog veel sterker enigmatisch verlangen naar liefde bezit.

Chow Mo-wan (Tony Lueng) en Su Li-zhen (Maggie Chueng) zijn buren in een flat in Hong Kong. Beiden zijn getrouwd, hun partners reizen veel vanwege het werk. Kortom ze voelen zich niet thuis in deze stad. Wanneer ze elkaar ontmoeten lijkt er weinig te gebeuren. Langzamerhand komen ze erachter dat hun echtgenoten een affaire met elkaar hebben. In een standaardfilm zouden de rapen gaar zijn, maar In the Mood for Love belicht een heel ander aspect van deze affaire. Geen wraak of impulsieve daden, juist de stilte van die eenzaamheid in combinatie met een vurig verlangen wordt benadrukt.

Kar-wai Wong laat het bedriegende koppel uit beeld. Gedurende de hele film zien we slechts een glimp, gezichtsloos en onherkenbaar. Wat volgt is een poëtische zoektocht naar de oorzaak van deze affaire met daarin een ontluikende liefde tussen de twee bedrogenen.

Wie de andere films van Wong kent, zal even moeten wennen aan de rustige beelden. Sinds Days of Being Wild (1991) is Christopher Doyle Wongs vaste cameraman. De heftige beelden uit zijn vorige films zijn niet terug te vinden in deze film. Maar dat moet ook niet. In The Mood for Love is een rijke en genuanceerde film. Doyle heeft daar zijn cinematografie haarscherp op afgesteld. De samenwerking tussen Wong en Doyle blijft hopelijk nog films lang doorgaan.

De film was een groot succes op het filmfestival in Cannes. Tony Lueng won daar de Gouden Palm voor beste acteur en Christopher Doyle de “Technical Grand Prize”.Wanneer je nog nooit iets gezien hebt van Kar-wai Wong, dan zou ik in eerste instantie niet deze film willen aanraden. Ondanks het succes van deze film lijkt het mij beter eerst andere films van hem te zien. In de betere videotheken zijn deze wel verkrijgbaar. Op deze manier krijg je een beter beeld van zijn films en zul je In the Mood for Love ook meer kunnen waarderen.