Kant noch wal

Na het wereldwijde succes van Crouching Tiger, Hidden Dragon is ook Chen erachter gekomen dat historische Aziatische spektakelfilms goed in de markt liggen, net als zijn Vijfde Generatiegenoot Yimou Zhang, wiens laatste twee hits dezelfde paden bewandelden. Ook The Promise is een flitsende variant op het wuxia-genre, in de vorm van een sentimenteel heldenverhaal dat met een overdaad aan pompeuze bombast, zonder een greintje originaliteit, met Aziatische megasterren in de hoofdrollen, aan een zo breed mogelijk publiek gesleten wordt. De makers van The Promise vonden het nodig aan deze succesformule enig CGI-werk toe te voegen, wat in dit geval resulteert in een paar hysterische scènes die duidelijk naar films als The Lord of the Rings gemodelleerd zijn, maar onbedoeld de impact hebben van de kolder van Kung Fu Hustle. Bovendien is pijnlijk duidelijk dat het budget hieraan verspild is, want een deel van de rekwisieten en decors lijken van bordkarton en goedkoop plastic.

Ingekort

Het verhaal gaat over een driehoeksverhouding tussen een beruchte legergeneraal, zijn slaaf Kunlun en de bijzit van de koning, die in een strijd verwikkeld raken met de boosaardige graaf Wuhuan. Een fraai gegeven, maar de plot ontspint zich vaak zonder logica en scènes hebben nauwelijks onderling verband – wellicht omdat de originele versie voor internationale distributie fors werd ingekort. Bovendien voegen de mythische elementen (beperkt tot een godin die bij tijd en wijlen tevoorschijn komt en wat toverkunst) er niets aan toe.

Veel te acteren valt er in zo’n film ook niet. Kunlun wordt degelijk vertolkt door het Zuid-Koreaanse idool Dong-Kun Jang (The Brotherhood of War) – die een slechte pruik draagt – maar de Japanner Hiroyuki Sanada (als de generaal) meent dat hij in een komedie speelt, terwijl tienerster Nicholas Tse vermakelijke homo-erotische overtonen toevoegt aan zijn karikaturale rol als Wuhuan.

Haperend

Als je over de automatische regie, het haperende narratief en de overdadige massascènes van The Promise heenkijkt, en de onbedoelde humor waardeert, rest een zeer onderhoudend staaltje popcorn-vermaak, maar deze loze tientonner zal eerder de geschiedenis ingaan als het wanproduct dat hij is.

The Promise draait nog in Den Haag en Eindhoven.