Film / Films

Ierse heldin

recensie: Veronica Guerin

Een waargebeurd verhaal over een gemotiveerde misdaadjournaliste die tot uiterste gaat in haar onderzoek naar drugsbaronnen, waarbij de rillingen je over de rug lopen en tegelijkertijd vragen door je hoofd spoken: waarom laat Veronica de drugsdealers niet voor wie ze zijn? Waarom neemt ze zoveel risico’s? Veronica Guerin ging uiteindelijk zover in haar drugsverhaal, dat de dealers wraak namen en ze haar succes met de dood moest bekopen. Haar dood in 1996 liet de bevolking in Ierland schrikken. Haar intrigerende verhaal leverde een film op die je naar je strot grijpt.

Veronica’s onderzoek en onthullingen over de drugsdealers maakten haar tot een heldin in de ogen van het Ierse volk. En zo wordt ze ook gefilmd, terwijl het in principe natuurlijk haar werk is om nieuws naar buiten te brengen. De nadruk ligt in deze film iets teveel op dat held-imago. Het komt erg overdreven, op z’n Amerikaans zeg maar, over.

Naïviteit

Het is trouwens ongelooflijk hoe deze journaliste de onderste steen boven wil krijgen. Voordat de fatale schoten worden gelost, wordt er al een keer een kogel door haar raam gevuurd, wordt ze in haar been geschoten, geslagen en bedreigd. Het weerhoudt haar er echter niet van om door te gaan met haar onderzoek en de criminelen steeds weer op te zoeken, ondanks het feit dat ze daarmee ook het leven van haar man en zoontje in gevaar brengt. Het komt over als naïviteit, maar het kan ook worden geschaard onder beroepsgekte. Ze ziet steeds het beeld voor zich van een straat vol met verslaafden en kinderen die met vuile spuiten spelen en wil persé weten wie er achter die drugsdeals zit. Helaas worden haar motieven niet verder uitgewerkt, waardoor je geen grip op haar krijgt en haar handelingen niet altijd kan begrijpen.

Regisseur Joel Schumacher (Phonebooth, Bad Company) is beter geslaagd in de casting van Veronica. Cate Blanchett (Lord of the Rings, The Talented Mr. Ripley) speelt de rol voortreffelijk. Ze komt geloofwaardig over en weet iedereen mee te slepen in haar verhaal. En ook de criminelen (Gerard McSorley en Ciarán Hinds) spelen hun rol goed, alhoewel ze erg stereotiep overkomen. Verder is Veronica Guerin mooi gefilmd en is ook zeker goed geprobeerd om de Ierse sfeer over te brengen.

Sentimenteel

Het is een aparte film, in de goede zin van het woord. Een film die je nog even herinnert aan de aanslag op Pim Fortuyn. Veronica Guerin laat je na de eerste scène niet meer los, want door de vaart en de details in het verhaal blijft deze film boeien. Alhoewel… tot even voor het eind. Dan slaat Schumacher even door en geeft hij een wel heel sentimentele draai aan het verhaal, waarin de ‘helden’ wel erg wordt geëerd. Hij had die tijd beter kunnen benutten om de vraag te beantwoorden waarom Veronica haar eigen leven en dat van haar gezin op het spel zette. En waarom iedereen (politie en de chef van de krant) deze koppige journaliste haar gang liet gaan en haar niet tegen zichzelf in bescherming nam.