Hidalgo

In Hidalgo zien we hoe een jonge ruiter/koerier getuige is van de bloedige oorlog tegen de indianen. Voor zijn ogen houdt het oude Wilde Westen op te bestaan. Getraumatiseerd raakt hij aan lager wal. Zelfs met zijn paard gaat het niet goed, zijn ras (de mustang) wordt gezien als inferieur en bij bosjes door de blanken afgemaakt. Zowel ruiter als paard krijgen de kans zich uit het slop te trekken door mee te doen aan een speciale paardenrace in de Arabische woestijn. Onder de tegenstanders vindt men enkel pure raspaarden. De Amerikaanse ‘cowboy’ en zijn mustang worden geen moment geaccepteerd als volwaardige deelnemers, maar toch willen de twee laten zien dat doorzettingsvermogen meer zegt dan afkomst.

Kansloos

Hidalgo heeft qua verhaal niets meer om het lijf dan het aloude sportfilmverhaaltje van de absolute underdog die het een stuk verder weet te schoppen dan hijzelf en zijn tegenstander(s) voor mogelijk hielden. Vervolgens heeft men dit aangekleed met het grotendeels waargebeurde verhaal van Frank Hopkins. Het script is op elke pagina voorzien van een flink aantal zinnen en gebeurtenissen waaruit moet blijken hoe kansloos de Amerikaan en zijn paardje zijn. Subtiel is anders, maar aangezien het hier om puur spektakel en pretentieloos vermaak moet gaan, hoeft dat geen probleem te zijn.

Koene cowboy

Als Amerikanen zich zo druk maken over de joden in The Passion of the Christ, dan vraag ik me af waarom niemand zich daar druk lijkt te maken over de Arabieren in Hidalgo. Deze worden uiterst karikaturaal afgeschilderd als de eeuwige westerlingenhaters en vrouwenonderdrukkers. Natuurlijk is er de sjeik (Omar Sharif) die ergens best sympathie heeft voor de cowboy, en zelfs nog wel een vaderlijke liefde voor zijn dochter wil koesteren, zolang het andere Arabieren maar niet opvalt. De Arabische wereld is keihard en Allah alwetend. Gelukkig is er altijd nog een koene cowboy die er zo zijn eigen gedachten over normen en waarden op nahoudt. Het is allemaal erg karikaturaal, en daardoor niet echt beledigend, maar het had wel ietsje genuanceerder gebracht kunnen worden.

Popcorn

Positief aan deze film zijn, zoals het hoort, de actie en de beelden. Wie na Lord of the Rings nog geen genoeg heeft van de pracht van moeder natuur kan zijn hart ophalen. De film pakt uit met prachtige shots van de woestijn. Hidalgo bewijst dat dit landschap echt wel wat meer is dan een hoop zand en veel zon. Verder is de film naarmate de finale nadert, ondanks al zijn gebrek aan originaliteit, nog best wel een beetje spannend. Hidalgo weet zeker te vermaken, en meer was volgens mij ook niet de bedoeling. Prima popcornfilm, maar niets meer of minder.