Film / Films

Futuristische film met komische en hartverwarmende band tussen mens en machine

recensie: Robot & Frank

Frank is een alleenstaande, oude en dementerende dief die nog op zichzelf woont. Hij hoort volgens zijn kinderen eigenlijk in een verpleegtehuis, maar Frank weigert te gaan. Dus geeft zijn zoon hem een robot die Frank moet helpen met zijn cognitieve vermogens en dagelijkse verzorging.

Robot & Frank speelt zich af in de nabije, licht futuristische toekomst. Zwevende auto’s, massale monorailtreinen en laserguns blijven de kijker bespaard, maar wel zijn robots een vast onderdeel geworden van de maatschappij en zijn smartphones volledig transparant. Lijkt onhandig; dan weet je helemaal niet meer waar je moet drukken. Veel is er niet veranderd, maar het is genoeg om een mooi contrast te scheppen tussen de ouderwetse Frank (Frank Langella) en zijn omgeving.

Technologische ontwikkelingen

~

Frank heeft een hekel aan techniek en spendeert zijn dagen het liefst in de bibliotheek, waar hij boeken leest en een praatje maakt met bibliothecaris Jennifer (Susan Sarandon). In eerste instantie zit Frank dan ook niet te wachten op een robot, totdat blijkt dat deze meer kan dan alleen koken en opruimen. Het feit dat de robot de gezondheid van zijn meester boven de wetten van de maatschappij stelt is tegelijkertijd grappig en interessant. Het doet denken aan I, Robot – al loopt in deze film de situatie aanzienlijk minder uit de hand.

Langella is een gelauwerde acteur en speelt deze prachtrol moeiteloos. Frank is grappig, aandoenlijk, intelligent en een doorgewinterde crimineel. Hij kan zijn verleden, waarin hij een succesvolle juwelendief was, niet loslaten en steelt te pas en te onpas nog allerlei kleine snuisterijen uit winkels. De beste bijrol is niet die van zijn zoon Hunter (James Marsden) die hem de robot geeft, of dochter Madison (Liv Tyler) die een afkeer heeft van robots, maar die van de robot zelf, ingesproken door Peter Sarsgaard.

Partners in crime

~

Robot & Frank draait voornamelijk, zoals de titel suggereert, om de gesprekken tussen de naamloze robot en Frank. Deze interactie – een psychologische oorlogvoering vol manipulatie – maakt de film tot een succes. Zowel Frank als zijn robot hebben hun eigen agenda en hun eigen doelen om te verwezenlijken. Dit leidt tot een bijzondere en hartverwarmende band tussen mens en machine: Frank en zijn robot worden ‘partners in crime’ en vele hachelijke, hilarische scènes volgen.

Robot & Frank is een geslaagde film. Frank is een charismatische hoofdpersoon die zich langzaam realiseert dat hij zijn leven niet meer in de hand heeft en vergeetachtiger wordt. Dat is natuurlijk triest, en ondanks de grappige situaties met de robot heeft de film een serieuze ondertoon. Gelukkig ligt het er niet al te dik bovenop en kan de film het goed hebben. Wat Madison over Turkmenistan zegt, geldt zodoende ook voor Robot & Frank: “It’s so beautiful, but so sad, but so beautiful.”