Orange County
Shaun is een typische Californische dude die in het kustplaatsje Orange County weinig meer doet dan surfen en achter de meiden aanzitten. Maar nadat hij een boek van een zekere professor Skinner leest na de dood van zijn vriend Lonny, stort hij zich met volle overgave op een nieuwe passie: schrijven. Hij is zo geïnspireerd geraakt door Skinners boek dat hij de man wil ontmoeten, en meldt zich daarom aan bij Stanford, de universiteit waar Skinner werkt. Maar de zaken lopen niet zoals hij het wil, en de rest van de film probeert hij samen met zijn broer en zijn vriendin toch toegelaten te worden op de prestigieuze school.
~
Tot zover het niet bijster originele verhaal. Wat Orange County leuk maakt is de rol van Lance, Shauns broer, die gespeeld wordt door Jack Black, en de trits komedieveteranen uit de jaren tachtig in kleine bijrollen, zoals Kevin Kline (A Fish Called Wanda) als professor Skinner, Harold Ramis (Ghostbusters) als het hoofd van de toelatingscommissie en Chevy Chase (o.a. National Lampoon) als directeur van de middelbare school van Shaun.
Vergeten
~
Niet nuttig
De DVD bevat enkele extra’s. Zo zijn er vier verwijderde scènes waarvan de eerste (die met de twee leukste acteurs, Jack Black en Harold Ramis) zonder moeite in de film opgenomen had kunnen worden. Verder zijn er nog een stuk of vijftien zogenaamde interstitials, korte tv-spotjes (ongetwijfeld gemaakt voor MTV, die de film meeproduceerde) met sketches die niet in de film zitten en uiteraard een trailer. Tenslotte hebben regisseur Kasdan en schrijver Mike White een commentaartrack ingesproken, maar zij vragen zich net als ik blijkbaar ook af wat het nut is van een audiocommentaar bij een film als deze; de beide heren hebben in de eerste vijf minuten bar weinig te zeggen, behalve te vertellen wat er op het scherm te zien is. Mocht het commentaar in de overige 74 minuten beter worden, dan hoor ik het graag.
Orange County is een volstrekt onschuldige komedie die je meteen weer vergeten bent. Dit zou een argument kunnen zijn om de DVD aan te schaffen, maar ik betwijfel of je de film meer dan één keer zou willen zien. Alleen geschikt voor hele melige vrijdagavondjes.
de EO 
