Film / Films

Klep dicht!

recensie: Ruby & Quentin

Misdaadkomedies: de Franse acteur/regisseur Louis de Funès heeft er in de vorige eeuw vele gemaakt. De combinatie humor en criminaliteit leidde in zijn geval tot veelal banale grappen, die door een groot publiek hogelijk werden gewaardeerd. Jean Reno is een van de betere Franse acteurs van de laatste jaren. In Léon (1994) excelleerde hij als een crimineel die een buurmeisje opleidt tot huurmoordenaar. Enkele jaren geleden leek hij de overstap naar Hollywood te hebben gemaakt. In Ronin (1998) speelde hij naast Robert de Niro een van dragende rollen. Nu speelt hij de hoofdrol in de Franse misdaadkomedie Tais-toi, wat zoveel betekent als ‘Hou je kop’ of ‘Klep dicht’. In Nederland wordt de film uitgebracht onder de naam Ruby & Quentin.

Reno speelt Ruby, een slimme crimineel. Gérard Depardieu speelt de rol van Quentin, een weinig intelligente kruimeldief. De twee tegenpolen ontmoeten elkaar in de cel en Quentin denkt vriendschap te hebben gesloten met zijn zwijgzame celgenoot. Ze ontsnappen een aantal scènes later zelfs uit de gevangenis. Ruby wil zijn vermoorde vriendin wreken en Quentin droomt van het samen uitbaten van een café.

Knullig

Om de film een beetje op gang te houden is er een tamelijk tamme achtervolging door de straten van Parijs en stapelen de boeven fout op fout. Ze wekken de indruk het basisonderwijs met veel doublures te hebben doorlopen. De als komedie bedoelde film heeft 27 miljoen euro gekost, maar het is volkomen onduidelijk waar dit geld aan is besteed. Reno en Depardieu presteren zo matig, dat het lijkt alsof ze niet tevreden waren over het ontvangen salaris. Het script voor deze film is waarschijnlijk al bij de eerste versie goedgekeurd. De actiescènes zijn knullig en de bijrollen worden door onbekende acteurs amateuristisch ingevuld.

Mislukt

Ruby & Quentin is een film waar alleen met stijgende verbazing en steeds krommer trekkende tenen naar kan worden gekeken. Een talentvol acteur als Jean Reno spreekt nog geen tien procent van zijn acteerkwaliteiten aan en straalt geen moment speelplezier uit. Depardieu speelt ongeïnspireerd op het lage niveau waar hij zich de laatste jaren ophoudt. Deze Franse misère zou niet moeten worden uitgebracht in de Nederlandse bioscopen, maar dat is helaas wel gebeurd. Uitbrengen in de videotheek op video en dvd moet maar achterwege blijven. Schapvulling met dit soort nonsens zou verboden moeten worden. Met het genoemde budget is Ruby & Quentin een volkomen mislukte poging om de lach de bioscoop in te krijgen. Deze film is niet eens goed genoeg voor een halve glimlach in 85 minuten. De logische conclusies zijn, dat Reno een goede rol moet kiezen uit het Hollywood-aanbod en Depardieu serieus moet gaan nadenken over zijn pensioen. Voor hem geldt eigenlijk: ‘Tais-toi’.