You, Me and Dupree

Randy Dupree (gespeeld door Owen Wilson) is in de door de broers Anthony en Joe Russo (Welcome to Collinwood) geregisseerde comedy net zijn baan en huis kwijt geraakt. Hij wil best overnachten in de stamkroeg, het is dus niet dat hij zich opdringt. Nee, het is juist zijn beste vriend Carl (Matt Dillon) die hem aanbiedt een tijdje bij hem te komen logeren. Diens kersverse echtgenote Molly (Kate Hudson) – we zijn net getuige geweest van hun sprookjeshuwelijk op Hawaii – wordt voor een voldongen feit geplaatst, maar ach, het is maar voor een week. Probleem is dat Dupree nooit echt volwassen is geworden, iets wat de kinderen in de buurt weliswaar zeer kunnen waarderen, maar wat in huis bij een keurig pasgetrouwd stel toch al gauw voor problemen zorgt.

Dupree naakt op de bank

Waar Carl zijn jeugdvriend nog regelmatig de hand boven het hoofd houdt – het is bijvoorbeeld best gezellig om een aantal vrienden uit te nodigen voor een footballwedstrijd op tv – ziet Molly hem liever vandaag dan morgen vertrekken. Tot zover is het een heldere situatie: pasgetrouwde man moet kiezen tussen vriend en vrouw, wie is eigenlijk de baas in huis, hoe ver kan iemand gaan voor je hem de deur wijst? Deze fase van de film biedt ook nog de nodige komische momenten, voor wie er van houdt: Dupree die naakt op de bank slaapt, Dupree die kippenpootjes in de melk doopt, Dupree die in zijn zoektocht naar een baan brutaal het antwoordapparaat opnieuw inspreekt, Dupree die tijdens een heftige vrijpartij een uitslaande brand veroorzaakt…

Uitslaande brand

Wacht even, ‘een uitslaande brand veroorzaakt’? Jazeker, dit is zo’n film die gaandeweg op hol slaat en met elke wending ongeloofwaardiger wordt. De basis van de vriendschap tussen Dupree en Carl was überhaupt al vreemd, maar als Molly ondanks al haar irritaties Dupree sympathiek gaat vinden en het Carl is die buitenspel komt te staan, begin je toch even op je hoofd te krabben. Dit had wellicht een interessante verschuiving in de driehoeksrelatie kunnen zijn als ze niet zo plotseling en vanuit het niets was gekomen.

Daarbij komen de makers ook nog met een tweede verhaallijn op de proppen, waarin Carl ontdekt dat zijn schoonvader, die tevens zijn baas is (Michael Douglas als gewiekst zakenman), niet erg gelukkig is met de partnerkeuze van zijn dochter. Nu wordt het huwelijk van twee kanten ondermijnd en dat is iets te veel van het goede; de film ontaardt in een ‘You, Me, Dupree and my father-in-law‘.
Dat Dupree uiteindelijk over een gouden hartje blijkt te beschikken en alles toch nog goed komt, zal niemand meer verrassen.