Een extra verslaving
Met het tweede album Colors zet de vijfentwintigjarige Karsu de zegetocht voort, die zij de laatste jaren is gestart. Met optredens in Carnegie Hall te New York en op het North Sea Jazz Festival kan het bijna niet meer misgaan.
Hoewel Karsu van Nederlandse komaf is, liggen haar wortels ook in Turkije. Haar muziek is dan ook een duidelijke mengeling van verschillende westerse muziekstijlen, gelardeerd met Turkse invloeden. De nadruk ligt wel op de westerse muziek.
In het buitenland onderscheiden
Dat Karsu een dot ervaring heeft opgedaan tijdens haar optredens in Carnegie Hall, is terug te horen op dit nieuwe album. Hier en daar hoor je als het ware de grote ruimtes zich vullen met de klanken, die Colors in zich herbergt. Deze dame heeft inmiddels opgetreden in vijftien landen. Ze sleepte onder andere een Plattino Award in de wacht in Duitsland, de Silver Horse Award in Frankrijk en ze werd ook nog uitgeroepen tot invloedrijkste Nederlandse van Turkse afkomst in de afgelopen vijftig jaar. Het moet toch gek lopen, wil Karsu ook in Nederland geen vaste voet aan de grond gaan krijgen. Een mooie start was in ieder geval de opening van het Holland Festival in Koninklijk Carré in mei van dit jaar. Het is nu tijd geworden dat Nederland gaat luisteren naar haar talenten, die ze tentoonspreidt op haar nieuwe album Colors.
Oppassen
Pas wel op met dit album, want na een aantal keren luisteren ligt het gevaar op verslaving op de loer. De melodieën liggen gemakkelijk in het gehoor en zetelen zich in je geheugen, de geschapen sfeer is goed en de muziek heeft inhoud en diepgang.
‘Turn It Around’ ontpopt zich al snel tot een van de smaakmakende composities van het eerste gedeelte van het album. De zang van Karsu is hoog en zuiver. In het daaropvolgende ‘Domates Biber Patlican’ laat deze zangeres horen, dat haar roots daadwerkelijk in het Turkse zijn te vinden. De Turkse invloeden zijn kundig gemixt met de westerse klanken van gitaar, toetsen, bas, blazers, strijkers en beats, zodat Karsu niet op twee gedachten hinkt, maar een eenheid weet te scheppen op het album. Verderop op het album worden we nogmaals op de Turkse taal getrakteerd in de ballade ‘Bekledim’, waar we optimaal van de versmelting van de culturen kunnen genieten. Als Karsu dit nummer in het Engels had gezongen, dan zou de Turkse invloed in de muziek mogelijk niet eens opvallen. Toch zit deze er wel degelijk in verweven doordat specifieke invloeden verwesterd zijn door het gebruik van andere instrumenten. Voor wie het niet erg vindt een verslaving erbij te hebben, is Colors een aanrader!
