Boeken / Strip

Stripdagen weer helemaal terug op de kaart

recensie: Stripdagen Houten

Na een aantal jaren hun thuis te hebben gehad in het Archeon in Alphen aan de Rijn, zijn de Stripdagen, die jaarlijks door het Stripschap worden georganiseerd, dit jaar neergestreken in het Euretco Expo Center in Houten. Op 22 en 23 oktober konden de bezoekers zich in twee hallen te goed doen aan de tienduizenden strips die werden verkocht door stripwinkels en uitgevers, of een mooie tekening laten maken door hun favoriete striptekenaar.

De locatie van de Stripdagen was niet heel makkelijk bereikbaar, maar gelukkig was er speciaal een oude Amerikaanse schoolbus ingezet die vanaf het station van Houten op en neer pendelde naar de beurs. De muziek die in deze bus werd gedraaid was van de Suske & Wiske musical en werd wisselend ontvangen. Ook de reacties op het Klein Suske en Wiskespringkussen bij de ingang en de musicalshow Ploes en Prins lieten duidelijk zien dat het festival twee soorten publiek kent: stripliefhebbers en kinderen die gaan voor de klassieke (jeugd-)strip, en liefhebbers van ‘moeilijkere’ strips en Graphic Novels.

Nieuw en tweedehands

~

In de twee hallen waarin de beurs werd gehouden waren rond de 75 stands te vinden van zowel striphandelaars in tweedehands stripboeken, als van de meeste Nederlands en Vlaamse uitgevers, zoals Oog en Blik, Sylvester en Bries. Bij deze stands waren meestal striptekenaars aanwezig die hun werk signeerden en voorzagen van een tekening. Bij uitgeverij Xtra zaten geen tekenaars, omdat deze uitgever vooral werk uit het buitenland haalt, zoals van Joe Sacco. Artdirector Ger van Wulften vertelde enthousiast over aanstaande Japanse uitgaven die binnenkort naar Nederland komen, zoals de in Japan zeer populaire series Gen en Adolf.

Loslopende tekenaars

~

Op de beurs heerste een gemoedelijke sfeer waarbij de striptekenaars gewoon tussen het publiek bleken rond te lopen. Voordat zij signeerden hadden ze allemaal wel even tijd voor een praatje. Marq van Broekhoven vertelde dat Peer de Plintkabouter 3 er aankomt, en Mark Retera vertrouwde ons toe dat hij zijn eigen uitgeverij is gestart en dat Dirk-Jan binnenkort dus bijna volledig door hem wordt gerealiseerd. Op het speciale ‘small-press-eiland’ waren allemaal striptekenaars te vinden die in eigen beheer strips uitgeven in kleine oplagen. De meeste jonge tekenaars die bij de grotere uitgevers zitten zijn op deze wijze begonnen. Er werd druk feest gevierd op dit ‘eiland’ omdat website Stripster de P. Hans Frankfurter-prijs in ontvangst mocht nemen voor haar promotionele activiteiten van het medium strip.

Mark Hendriks

Tekenaar Mark Hendriks voelden we even aan de tand over zijn recent verschenen boek Koningin Min. “Ik wilde een iets luchtiger verhaal maken dan men van mij gewend is. Daarbij wilde ik ook een aantal strips parodiëren waar ik een hekel aan heb, zoals Kuifje en de grapformule van Dirk-Jan die momenteel door velen wordt gekopieerd. Gek genoeg bleken niet alle recensenten dat te begrijpen en gingen ze er soms serieus op in”, vertelde hij. “Er zijn veel onuitgegumde potloodlijnen te zien in Koningin Min, net als wazige achtergronden. Daarvoor heb ik me laten beïnvloeden door de Chinese schilderkunst waarbij een scherp detail op de voorgrond sterk afsteekt tegen een achtergrond die veel aan de kijker overlaat. Hierna komt nog een boek uit in deze gewassen inkt stijl, maar nu ben ik weer bezig in de hardere stijl van het boek voor het laatste, Teufel.”

Herdenking

Vlak voor de grote prijsuitreiking werden Marten Toonder en Fred Julsing herdacht, die beiden eerder dit jaar overleden. Helaas werd Marten snel weggemoffeld met het excuus dat hij al genoeg aandacht had gekregen in de kranten – dit was zijn pionierswerk voor de strip absoluut niet waardig. Al snel werd de dochter van Fred Julsing geïntroduceerd die op “passende wijze” haar vader zou herdenken met een toespraak. Ook deze herdenking viel enigszins tegen. Erg jammer, deze twee grootheden hadden absoluut beter verdiend.

Prijzenregen

~

De prijsuitreiking van de Bulletje en Bonestaakschaal (voor verdienste in de stripwereld) en de Stripschapsprijzen was een van de centrale punten van dag. De uitreiking werd door collega-striptekenaars gedaan, waarbij gezellig amateurisme de boventoon voerde. De keuze voor de uitgereikte penningen werd door de zaal goed ontvangen. Martin Lodewijk nam zijn penning nog het leukst in ontvangst door te verwijzen naar de negatieve opmerkingen van stripjournalist Jeroen Mirck: “Ik zie geen spandoeken!” – dit naar aanleiding van Mircks belofte om bij het winnen van de penning door Lodewijk met protesterende spandoeken te komen, om het op te nemen voor jong talent. De keuzes waren wel wat voorspelbaar en het was jammer dat ze niet allemaal door de winnaars zelf konden worden opgehaald. Een compleet overzicht van de prijswinnaars is te vinden op de website van de Stripdagen.

Tentoonstellingen

De website van de stripdagen had een viertal tentoonstellingen beloofd, maar die bleken niet helemaal aan de verwachtingen te voldoen. De tentoonstelling over Maarten Toonder bevatte alleen grafisch werk en facsimile, en de expositie over Prins Valiant bevatte weinig meer dan een paar krantenpagina’s en een enkele schets. De tentoonstelling over strips en muziek had een bijzondere invalshoek, namelijk omslagen van de muziekboeken van Frank Rich en Tom Stone, twee namen die bij veel jonge bezoekers die een muziekinstrument bespelen wel een belletje deden rinkelen. Meest interessant was een klein retrospectief overzicht met originele pagina’s van Fred Julsing. Deze tentoonstelling verdient een grotere navolger in het Stripmuseum in Groningen.

Hoewel niet alles even geslaagd was aan de Stripdagen, was de sfeer in het geheel heel positief en konden we met een voldaan gevoel en een paar volle tassen de beurs verlaten. Meermalen werd over het tweedaagse evenement gesteld dat het weer net zo leuk was als vroeger. En dat kunnen we beamen.