Boeken / Fictie

Snel en lekker

recensie: Simon de Waal - Cop vs. Killer

Simon de Waal is geen onbekende bij het grote publiek. Hij is sinds 1990 verantwoordelijk voor meer dan 125 scenerio’s voor film en tv. Hij schreef en schrijft voor series als Baantjer, Unit 13 en Grijpstra & De Gier. Met de film Lek, waar hij ook aan meeschreef, won hij zelfs een Gouden Kalf voor Beste Scenario. En nu is er dan voor het eerst een roman van zijn hand verschenen.

Het moge duidelijk zijn waar dit boek over gaat. Een titel als Cop vs Killer laat weinig aan de verbeelding over. In deze roman probeert rechercheur Frank Spinola de meedogenloze crimineel Mirko Narain achter slot en grendel te krijgen. En deze Mirko probeert op zijn beurt uit de handen van Frank én uit handen van de vele vijanden, die een grote crimineel nu eenmaal maakt, te blijven. Het kat-en-muisspel tussen deze twee personen vormt de kern van het verhaal.

Simpel

Dat het niet zo simpel ligt als ik hiervoor schetste is mooi meegenomen. Het verhaal is namelijk een stuk complexer en daardoor ook spannender dan ik in de voorgaande alinea aangaf. Zoals het een goed Nederlands rechercheteam betaamt zit er een lek in het team. Hierdoor wordt Franks werk er niet makkelijker op. Niet alleen moet hij achter Mirko aan, maar hij moet het ook nog eens een lek in de eigen organisatie zien te dichten. Ook Mirko heeft meer aan zijn hoofd dan alleen de plaagstootjes van Frank en zijn team. Aanslagen op zijn leven en overvallen op zijn drugstransporten houden hem behoorlijk bezig. Als van de beide mannen ook nog eens de families in het spel worden betrokken lopen de emoties behoorlijk hoog op. Zelfs de koelbloedige Mirko begint menselijke trekjes te vertonen. Een moment waarop Frank alles op alles zet om Mirko te grazen te nemen.

Snel

~

Cop vs Killer is vlot geschreven. Het leest als een goedlopende aflevering van Baantjer. Het verhaal speelt zich af in vijf dagen, maar zo lang doe je niet over het boek zelf. De snelheid die je van een scenarioschrijver mag verwachten zit er ook in dit boek goed in. Er is geen moment dat het verhaal stilvalt. Zonder poespas en in vlotte stijl wordt het verhaal verteld. In het begin was ik nog even bang dat het allemaal té oppervlakkig bleef, té veel Baantjer. Maar het boek leest te lekker weg om je aan eventueel gebrek aan diepgang te storen. Zo is het bijvoorbeeld eigenlijk al meteen duidelijk wie het lek is binnen Franks team. Maar door er nog snel een wending tegenaan te gooien en het geheel net iets anders aan te kleden dan verwacht, pakt dat toch niet storend uit.

Literair

Cop vs Killer is dan weliswaar geen zware literaire thriller waarin de emoties en beweegreden van de betrokkenen aan een grondige analyse worden onderworpen, maar het is wel een lekker vlot lezend verhaal over twee mannen die elk op hun eigen wijze proberen hun werk zo goed mogelijk uit te oefenen, met hun eigen codes en principes. Dus voor alle liefhebbers van een goed lezende politieroman én alle kijkers van al die politieseries op tv, en dat zijn er nogal wat: Cop vs. Killer is een boek om van te genieten.