Ware veldslag
.
De slag om de gast leest als een thriller: redt Franse het vandaag om de perfecte gast te regelen of is iemand anders haar voor?
Kaper op de kust
Het leven als nieuwsredacteur bij Pauw&Witteman is niet gemakkelijk. Franse draait regelmatig dagen van negen uur ’s ochtends tot twee uur ’s nachts en dan checkt ze in haar vrije tijd ook nog het nieuws. Voortdurend is ze op zoek naar dé nieuwsgast van het moment, waarbij ze behending omspringt met concurrerende nieuwsprogramma’s, vrouwenquota en tegenvallende gasten. En daarbij gaat ze ver, heel ver; zo ver dat Nieuwsuur haar beschuldigt van ontvoering wanneer ze journaliste Rena Netjes een hele dag achtervolgt om haar weg te kapen voor concurrent Nieuwsuur nadat die terugkomt uit Egypte vanwege een terreuraanklacht. Zoals bij elke slag vallen er slachtoffers. Netjes schuift uiteindelijk toch aan bij de concurrent.
Vrouwen en hooligans
Franse geeft in haar met anekdotes doorspekte boek een mooi kijkje in de keuken van een van Nederlands populairste nieuwsprogramma’s. Zo willen Pauw&Witteman bij voorkeur dat hun gast niet dezelfde avond nog ergens anders aanschuift en doen ze hard hun best een ‘vrouwenquotum’ te stellen, hetgeen door vrouwen zelf bemoeilijkt wordt. Die zijn vaak verlegen en schuiven alsnog een mannelijke collega naar voren.
Een goede thriller bestaat bij de gratie van af en toe een humoristisch moment, en ook daarin voorziet Franse ruimschoots. Wat te denken van de groep hooligans die op een dag de studio bevolkt om een van hun leden in de uitzending te ondersteunen? Franse laat bier aanrukken, hetgeen de gemoederen alleen maar verder verhit. ‘Hey benen!’, roept er een. Bitterballen blijken effectiever. Ook aan bekende Nederlanders onbreekt het niet. Franse investeert een jaar om Diederik Stapel naar de studio te krijgen, drinkt zelfs koffie met zijn vrouw, maar slaagt uiteindelijk niet. Of wat te denken van Bram Moscowitz, een van haar favoriete gasten; Franse is degene die hem spreekt wanneer hij uit zijn ambt is gezet en hem de uitslag telefonisch mededeelt.
De meningen over Franse zelf zijn verdeeld. Villamedia noemt haar een ‘Pitbull op pumps’ en Witteman zelf omschreef haar als ‘de meest gehaaide redacteur met wie hij heeft gewerkt, overigens louter positief bedoeld’. Ach, zegt ze zelf, ‘Ik ben best een aardig mens. Alleen voor mijn werk zet ik soms die aardigheid even opzij.’
