Volwaardig romandebuut van een popjournalist

‘Ze weet het.’
‘Sorry?’
‘Ze weet het.’
‘Ze weet wát?’
‘Alles.’
‘Hoe bedoel je álles?’
‘Ze weet alles. Ze heeft mijn mails gelezen.’

Het staccato intro van Alles van elkaar roept de nodige vraagtekens op bij de lezer, maar omvat tevens (in een notendop) de kern van het relaas dat volgt: bij toeval (?) leest de geliefde van de beste vriend van de ik-persoon een omvangrijke mailwisseling tussen beiden, hetgeen hun vriendschap danig onder druk zet. Al leek de entree van deze vrouw in het leven van de twee al eerder gevoelig te liggen: ‘”Vertel eens over die Kaat.” “Ze is heel bijzonder.” “Bijzonder? Mijn god. Dat woord gebruiken ouders van een mongooltje voor hun kind.”‘ Wat er zoal besproken kan zijn tussen de twee vrienden in de gehate e-mails wordt in een kleine tweehonderd pagina’s uit de doeken gedaan.

Kemphanen

De puntige dialoog waarmee de roman opent vindt plaats vlak voor het vertrek van de twee vrienden, samen met een derde jeugdvriend (die net genezen is van kanker), naar Thailand. Daar, in Chaweng op het eilandje Koh Samui, wil het drietal hun dertigjarige vriendschap opluisteren met een bezoek aan een concert van hun jeugdheld: Robert Tepper. Midden jaren tachtig had deze zanger een hit met (het enigszins protserige) ‘No Easy Way Out’, de soundtrack voor een van de Rocky-films.

Tijdens het verblijf in het verre oosten wordt middels flashbacks meer en meer duidelijk hoezeer de levens van de twee hartsvrienden, bijna op het roekeloze af, met elkaar zijn verweven: ‘We schudden elkaars hand, op ons zoveelste geheim.’ De derde kameraad fungeert als een soort buffer tussen de twee wedijverende kemphanen; hun branievolle leven gaat grotendeels aan hem voorbij, iets wat hem ogenschijnlijk koud laat. Wel wordt hij regelmatig ‘bijgepraat’ door de twee.

Gênant en amusant

Uit de flashbacks blijkt dat de twee dertigers tijdens hun jarenlange vriendschap in een soort van wedloop verzeild zijn geraakt, waarbij ze elkaar steeds verder uitdagen. De dialogen tussen het tweetal zijn vaak messcherp en bij vlagen erg geestig; voortdurend trachten ze elkaar af te troeven in snedigheden, wat de ik-persoon op een gegeven moment, in een vlaag van pardoes opwellende zelfkennis, doet verzuchten: ‘Soms wil ik gewoon zo graag gevat zijn dat ik me niet eens afvraag of ik meen wat ik zeg. Als het maar goed klinkt.’

Ze delen een voorliefde voor films (Rocky, Star Wars), politiek (links activisme), sport (marathon) en – met name – seksuele uitspattingen: Dat aspect wordt door Verdonschot (die eerder in Volkskrant Magazine al openhartig sprak over zijn seksverleden) uitgebreid en weinig verhullend opgetekend: wat begint met onschuldig internetdaten (waarbij de twee vrienden als motto aanhangen: ‘Mens op zoek naar anekdote ontmoet mens op zoek naar anekdote’) leidt via prostitutiebezoek en parenclubs uiteindelijk naar een nogal ranzige seksboerderij, alwaar het een en ander resulteert in een even gênante als amusante climax.

Medley

De trip naar Thailand wordt voor de drie vrienden niet het feestje waarop vooraf gehoopt was. De door zijn vriendin ‘betrapte’ vriend is er met zijn hoofd niet bij en probeert op afstand zijn relatie te redden, de ik-persoon vreest voor het voortbestaan van hun vriendschap, en als klap op de vuurpijl valt het optreden van hun jeugdheld ronduit tegen: er komt nauwelijks publiek opdagen en een ongeïnspireerde, bozige Tepper vermaalt zijn grootste hit in een slappe medley, hetgeen zelfs leidt tot een hilarische knokpartij na afloop van het concert.

Alles van elkaar van muziekliefhebber en –kenner Leon Verdonschot is een rauw en bijzonder vlot geschreven romandebuut over een mannenvriendschap en loyaliteit. Verdonschot beschikt over een scherpe pen en schrijft zonder opsmuk en met veel vaart, humor en zelfspot in kernachtige, rake zinnen. De vele dialogen in het boek zijn meestens  bijzonder gevat. Alles van elkaar is een hilarische, soms schrijnende, maar altijd eerlijke weergave van een fnuikende kameraadschap.