Boeken / Fictie

Meesterwerkje in nieuwe vertaling

recensie: Le Petit Nicolas blijft geweldig

Generaties hebben tijdens de lessen Frans de avonturen gelezen van Le petit Nicolas, de kleine Nicolaas. Voor de rest bestond al een Nederlandse vertaling, maar die is nu vervangen door een opgepoetste. Daardoor glanst het meesterwerkje van scenarist Goscinny en tekenaar Sempé weer zoals het behoort.

In het voorwoord vertelt tekenaar Sempé op onderhoudende wijze hoe hij de dan al beroemde en zes jaar oudere vader van Asterix en Lucky Luke aan het einde van de jaren vijftig leert kennen. Goscinny is net terug uit New York, op zich al reden voor tomeloze bewondering. Sempé nodigt hem schroomvallig uit om naar allebei zijn platen te komen luisteren. Vanaf dat moment zijn ze vrienden en begint een samenwerking die het onderhavige boekwerk tot resultaat had.

~

Held van het verhaal is de schooljongen Nicolaas, de titel doet zoiets al vermoeden. Met zijn vrienden en klasgenoten – ook allemaal jongens, zoals mijn dochter met enige teleurstelling in haar stem vaststelde – beleeft hij licht anarchistische avonturen, die de ouderen in zijn wereld vooral tot wanhoop drijven. Het sterke van Goscinny’s verhalen, is dat daarin alles aanleiding kan zijn voor een kleine ramp, of liever gezegd een hele reeks kleine catastrofes. Of nou de minister de school bezoekt – en de directeur heel verstandig de hele klas in het washok heeft opgesloten – , de klas een toneelstuk moet instuderen of ze gewoon een potje gaan voetballen, al rap stapelen de hilarische ruzies en maffe misverstanden zich op, tot grote ergernis van juf, moeder of wie toevallig verder nog in de buurt staan. Zelfs als Nicolaas stiekem een sigaar rookt en doodziek thuiskomt, krijgt zijn vader daarvan de schuld.

De klas is een gesloten wereld, met zijn eigen mores en gewoonten. Zoals hij dat ook in zijn andere werken doet, zet Goscinny een aantal zeer herkenbare typetjes neer. Het recept bij uitstek voor komisch succes. De interactie zorgt al voor voldoende consternatie, die nog eens extra effect geeft door de achteloze wijze waarop Goscinny daarvan verslag doet.

Antifeministische schotschriften

~

Als dan ook nog de buitenwereld zich met de zaken gaat bemoeien is het pandemonium compleet. Een mooi voorbeeld is het bezoek van Louisette. Een meisje. Zij manipuleert iedereen zoals je dat hooguit in antifeministische schotschriften tegenkomt, maar heeft ook een geweldig schot in de benen. Jammer dat de garageruit het moet ontgelden en Nicolaas daarvan de schuld krijgt, maar die kan daar niet mee zitten.

’s Avonds kreeg ik voor straf geen toetje, maar dat gaf niets, ze is geweldig Louisette, en als we groot zijn, gaan we trouwen.

Geweldige tekeningen, dat ook nog. Een prachtuitgave die velen zal vermaken en ontroeren, want in zijn hart is Nicolaas natuurlijk een schatje. Zijn karakter en de huiselijke avonturen die hij beleeft doen nog het meeste denken aan Watersons Calvin, zijn latere nazaat. Nu ook nog even de rest vertalen en we zijn weer helemaal blij.