Muziek / Album

OK DJ!

recensie: Vitalic - OK Cowboy

Zo’n vijf jaar geleden kwam er een nieuwe stroming binnen de elektronische muziek: electroclash. Cool, fout, raar maar vreselijk dansbaar. Jaren 80 synthesizermuziek met een dun technojasje. Het begon ondergronds met kleine feestjes in leegstaande fabriekspanden maar langzamerhand braken verschillende artiesten door: Fisherspooner, Tiga, Felix da Housecat en Miss Kittin werden wereldsterren en de Lektroluv-compilaties vlogen de Europese toonbanken over.

~

Inmiddels zijn ’s werelds grootste sterren het er over eens: electro is hot! Sterren als Britney (Do Something) en Gwen (What You’re Waiting For) maken er dankbaar gebruik van, maar de electroproducers hebben door dat de echte electrohype al een gepasseerd station is. Ze verdelen zich in twee kampen: de ene richting, aangevoerd door Miss Kittin, Alter Ego en Chicks On Speed, kiest voor een ruigere variant, soms met dwaze ’teksten’, terwijl een andere groep melodieuze, sfeervolle electro maakt. Een van de grote namen van de laatste stroming is DJ/producer Vitalic.

Gigolo

De in de Oekraïne geboren Pascal Arbez, waarvan de verhalen gaan dat hij als gigolo zijn geld verdiende, komt met zijn eerste full-length OK Cowboy. Deze staat vol met meeslepende electrotracks (het intro en de outro daargelaten). Het knappe is dat, hoewel de tracks erg sferisch en dromerig van inslag zijn, de nummers een enorme dansbaarheidsfactor hebben. Serieus: je moet wel lood in je schoenen hebben als je op een van de nummers stil weet te blijven staan.

Knallend en inventief

De uitschieter in positieve zin is La Rock, een enorme electro-meets-techno-knaller die een jaar of twee terug in de platenkoffer van elke zichzelf respecterende DJ terug was te vinden, en terecht! Het is een van de meest knallende en inventieve dansnummers van de laatste jaren. Deze verscheen, net zoals Poney part I & II, al eerder op de Poney EP, de EP waarmee Vitalic internationaal doorbrak. Maar ook nummers als My Friend Dario, die op single uit zal komen, en No Fun (het enige nummer dan in de sfeer van Miss Kittin is gemaakt) en Newman hebben een enorme hitpotentie. Het zijn ijzersterke dansnummers die ondersteund worden door stevige beats en pompende bassen maar ook scheurende gitaren komen soms voorbij. Aan het einde van de cd wordt een beetje gas teruggenomen met de dromerige tracks Trahison en U and I maar dat wil niet zeggen dat deze nummers minder sterk zijn.

Huiskamer

Heerlijke dansnummers dus. Maar OK Cowboy is veel meer dan een plaat voor de dansvloer. Het zijn niet alleen de beats & bass die de klok slaan; er zit veel muziek in de liedjes. Door het melodieuze karakter van de nummers doet de cd het zeker ook erg goed in de huiskamer. Het is gezellige muziek voor na het werk om even op te laden of voor op een zaterdagavond om alvast in de stemming te komen voor het uitgaan. Het enige nadeel is dat de nummers niet altijd een ultiem hoogtepunt hebben (zoals dat ‘hoort’ bij dansnummers) en te kort zijn (gemiddeld krap vier minuten) om je echt helemaal in te verliezen wanneer je staat te dansen. Dat heeft te maken met het feit dat je naar de cd luistert en niet naar de singles, die hier waarschijnlijk wel op afgestemd zullen worden. Maar goed, dit bederft de pret in de verste verte niet. Prima plaat.